Pignarûl 2009

Pastorâl 2008

di Domenico Zannier

 

 

La stele e la viole

si dàvin la man,

lontan d'ogni fole,

lontan d'ogni uman.

Ce dolce la viole!

Ce clare la stele!

Il lili e la lune

si dàvin il cûr.

La gnot che s'imbrune

no veve plui scûr.

Ce cjàndit il lili!

Ce lustre la lune!

Il riul e la rose

'e vèvin profum,

la buere ch'e vose

ješsude di grum.

Ce cjare la rose!

Ce calme la buere!

La plante dal Cîl

'e dave il so flôr,

ch'al ere un Pupîl

il Diu dal Amôr.

Ce lûš ch'al à il Cîl!

Ce biel chel Pupîl!

 

Ce vere chê glorie!

Cejuste vitorie!

I frôs 'e sintìvin

I pîs dai pastôrs.

che in tanc' 'e vignìvin

a viodi splendôrs.

Ce brafs chêi pastôrs!

Ce granc' chêi splendôrs!

Di Mari 'e fevele

la Vite ch'e ven,

di un âf ch'e jè cele

di mîl e seren.

Ce gracie la Mari!

Ce dolce la cele!

Contenz i agnuluz

cui lavris di lune.

Contenz i agneluz.

cjalant une cune.

E ce contentece

pe nestre salvece!

Nassut al è Crist.

Pleât al è il Trìst.

L'Amôr al resist.

Il Cîl ad esist.