"La nestre lenghe ’e naš"

di Domenico Zannier

La nestre lenghe ’e naš

dal timp e dal cûr duc’ i dîs

e no si vise dai secui

dulà ch’e à vivût enfri lavris,

pur strišsinant come l’aghe

clas, perles, diamanz, bandaroz.

’E jè storie, ’e jè vite e creazion.

Se tu sieris orêles e bocje

par no vêle, ti mûr.

’E mûr tai toi fîs, se no ven parturide

pal lôr jessi e il lôr pandisi.

’E jè nestri sorêli,

’e jè nestre ploe:

di aghe e di lûs a’ si vîf.

Lenghe furlane, latine, dai Celz,

inrichide di popui tal viač,

jo ti screi, co ti còpin;

jo ti ami, co ti odèin.

E ’o dîs cun te Diu,