| "La nestre lenghe ’e naš" di Domenico Zannier recitade di Robrto Ongaro
La nestre lenghe ’e naš dal timp e dal cûr duc’ i dîs e no si vise dai secui dulà ch’e à vivût enfri lavris, pur strišsinant come l’aghe clas, perles, diamanz, bandaroz.
’E jè storie, ’e jè vite e creazion. Se tu sieris orêles e bocje par no vêle, ti mûr. ’E mûr tai toi fîs, se no ven parturide pal lôr jessi e il lôr pandisi.
’E jè nestri sorêli, ’e jè nestre ploe: di aghe e di lûs a’ si vîf.
Lenghe furlane, latine, dai Celz, inrichide di popui tal viač, jo ti screi, co ti còpin; jo ti ami, co ti odèin. E ’o dîs cun te Diu, ’o dîs cun te l’omp e il mont. |