INDIETRO

A una amia malada*

di Lucina Dorigo

 

 

 

 

 Intai voi discocolâts i lei l’ingos

da tô domanda

-Trop me restarâial incjimò?-

 

I ai simpri odeât indivinei

che a no induvinin nuia

la vita a è cussì:

cjapâla o molâla...

 

Mi plasarès ricuardâti alc

che al podi compagnâti tal viaç,

che al scjaldi la tô anima

se il cuarp al deperìs.

 

Cun te puarta il savôr dal mont,

i colôrs la ridadas e la malinconia

di cuant che i si contavin

il nestri vivi.

 

A mi vegnarà indiment

sul scurî di ogni sera

il sun dal to pas

legri e svelt

che i tu rivavis scjassant intor

las colanas...

 

  

* Poesia premiata:

- 1° premio Liryke, Precenicco.

- 3a classificata, Pasian di Prato.