A' vivin i curtîi

Quaichi gnot

di un regâl lami di lune       

a' vìvin i curtîi;

si svèin e a' crèssin ombris

dai toglâz.

'E je l'ore che i muarz a' tòrnin,

vôi dibessôi e musis scjarnidis

te lûs.

A' tòcjn la vuarzine viere

ch'e polse ta l'arie,

par gole di chê fadìe

che ju faseve vîs.

A' cùchin pe puarte de stale,

a' pìcjn la scorie

dongje dal mosolâr

(Al tâs, sveât, il cjan).                

Si sèntin jenfri i vâs dai canelons

e a' cjàlin, a' cjàlin atenz,

e nissun sa